GESPECIALISEERDE DIERENARTS

Franse bullen zijn speciale honden. Ze reageren soms wat anders op zaken als narcose, waardoor deze voor hen risicovoller is dan voor de meeste andere honden. Net zoals bij humane artsen zijn er ook onder de dierenartsen mensen die zich gespecialiseerd hebben in bepaalde problemen of zelfs hondenrassen. De fokker of de rasvereniging heeft vaak adressen van artsen die zich hebben gespecialiseerd in Bulldoggen. Het is altijd aan te bevelen een gespecialiseerde arts op te zoeken als uw bulldogje onverhoopt geopereerd moet worden, of iets mankeert wat niet algemeen voorkomt bij andere rassen.

 

 

 

 

 

BAARMOEDERONTSTEKING

Baarmoederonsteking is helaas een veelvoorkomend euvel dat het meeste voorkomt bij teven van 5 jaar en ouder. De aandoening treedt meestal 6 tot 8 weken na de loopsheid op. Vaak is operatief verwijderen van de baarmoeder de enige afdoende remedie. Wanneer de hond al wat ouder is en ook verzwakt door de ziekte, kan deze operatie, vooral bij onze kortneuzige bulldoggen risico’s met zich meebrengen. Wanneer u dan ook niet van plan bent te gaan fokken met uw bulldogteef (wat overigens leken toch al niet aan te raden is) kunt u het beste preventief de baarmoeder laten verwijderen. Het beste tijdstip is ongeveer 3 maanden na de eerste loopsheid. Baarmoederonsteking komt voor in twee hoedanigheden. Bij de gesloten baarmoederontsteking ziet uw geen uitvloeiing uit de vulva, maar de teef maakt wel een zieke indruk en drinkt erg veel. In het geval van een open baarmoederontsteking kunt u groenige afscheiding uit de vulva constateren. Een verwaarloosde baarmoederontsteking leidt vrijwel zeker tot de dood, al kan deze ziekte een langzaam verloop hebben. Zeker bij een gesloten baarmoederontsteking zult u misschien de eerste week of weken weinig in de gaten hebben, aangezien er zich bij deze vorm van baarmoederontsteking (pyometra) geen uitvloeiing uit de vulva voordoet. Als u twijfelt, kunt u in eerste instantie het beste uw dierenarts raadplegen.

 

 

 

 

 

 

VOORHUIDONTSTEKING

Voorhuidontsteking komt veel voor bij reuen. U kunt gemakkelijk zien of uw reu een voorhuidontsteking heeft. Uit de voorhuid ziet u zo nu en dan wat groenachtige afscheiding komen. Voorhuidontsteking is ongevaarlijk voor de reu. Helaas is deze aandoening moeilijk te genezen. De dierenarts zal u een vloeistof meegeven waarmee u de voorhuid dagelijks mee moet spoelen, eventueel aangevuld met zalf en/of een pillenkuur. In de meeste gevallen echter lijkt de ontsteking genezen, maar steekt deze na een tijdje weer opnieuw de kop op.

 

 

 

 

 

JEUK

Jeuk en kale plekken zijn misschien wel de meest voorkomende kwalen. Er is niets zo vervelend dan dat uw hond voortdurend jeuk heeft. De voornaamste oorzaken zijn vlooien, anaalklierovervulling en ontsteking.

 

 

 

 

 

VLOOIEN

Wat u als uw hond jeuk heeft altijd moet doen, is hem goed nakijken op vlooien. Op de hond huizen de vlooien meestal op het achterlichaam en op de buik. Ze zijn niet alleen in de zomer aanwezig, maar ook in de herfst en in de winter kunnen ze problemen veroorzaken. Dit komt omdat de vlo zich onze C.V. verwarmde huizen gewoon kan voortplanten door de hoge temperatuur. Heeft uw hond vlooien, dan zult u deze goed en vooral ook regelmatig moeten bestrijden. Vergeet u vooral niet de vloerbedekking en de ligplaats van de hond, want juist daar liggen de vlooieneitjes en waarvan er iedere dag uitkomen. (zie ook onder verzorging)

 

 

 

 

 

VOEDINGSALLERGIE

Een zeer veel voorkomend probleem is de voedingsallergie. Hierbij is de hond allergisch voor bepaalde voedingsbestanddelen. In de regel beginnen de klachten al beneden de leeftijd van 8 maanden. De hond heeft jeuk over het gehele lichaam en heeft puistjes op de buik, in de liezen, en in de oksels.In 50% van de gevallen heeft de hond een wisselende vastheid van de ontlasting. De diagnose wordt gesteld door de hond gedurende 6 weken uitsluitend rijst met schapenvlees als voer en roosvicee en water te drinken te geven. Na deze periode moet de jeuk zo goed als verdwenen zijn.

 

 

 

 

 

ATOPIE

De derde belangrijke oorzaak van jeuk is atopie. Dit betekent dat stoffen (inhalatieallergenen, zoals katte-, honde-, konijne- en mensenhuidstof, huisstofmijten, boom- en graspollen) die door de hond worden ingeademd, via een allergische reactie in het lichaam jeuk kunnen veroorzaken aan vooral de kop ( over de grond schuren) en aan de pootjes ( overdreven bijten en likken). De jeuk wordt vaak ook gezien op de rug, in de oksels en aan de oren. De aanvangsleeftijd is meestal 6 maanden tot 3 jaar, Indien uw hond deze symptomen vertoont, moet er een allergietest uitgevoerd worden.

 

 

 

 

 

LUIZEN EN MIJTEN

Luizen, maar vooral ook mijten worden nogal eens gevonden bij honden met jeuk. Luizen zijn te vinden op de dichtbehaarde plaatsen zoals de oorbasis, hals en staart. Luizen kunnen heftige jeuk veroorzaken. Ze zijn, evenals de neten, te zien met het blote oog. Indien uw hond last heeft van luizen, moet u uw hond minimaal één maal per week behandelen met antiparasitaire shampoo en deze behandeling minimaal viermaal herhalen. Verder moet u de omgeving waarin de hond zich bevindt goed schoon houden. We vinden bij de hond drie soorten mijten: de Demodexmijt (puppyschurft), de Sarcoptesmijt ( schurft) en de Cheyletiellamijt. De dierenarts neemt een huisafkrapsel en bekijkt dit onder een microscoop. De pup kan alleen tijdens de eerste levensweek besmet worden met demodex, dit gebeurt meestal door de moeder. Met de twee andere mijten kan de hond gedurende zijn leven besmet worden. De behandeling tegen deze mijten worden uitgevoerd met insecticiden die de dierenarts voorschrijft.

 

 

 

 

 

ANAALKLIEROVERVULLING

Anaalklieren zitten bij de hond links en rechts van de anus, ongeveer 1 cm naar binnen toe. Wanneer de hond last heeft van deze klieren. Probeert hij op deze plaatsen te bijten. Wanneer dit niet mogelijk is of niet voldoende helpt, gaat hij om de pijn en jeuk te verzachten “sleetje rijden”. Dit is een typische manier van voortbewegen die gemakkelijk te herkennen is. Bij het “sleetje rijden” beweegt de hond zich op zijn achterste zichzelf voort, waarbij hij zich afzet met zijn voorpoten. Wanneer u vermoedt dat uw hond misschien last heeft van zijn anaalklieren, gaat u naar de dierenarts of naar een goede hondentrimsalon waar de anaalklieren leeggedrukt kunnen worden..

 

 

 

 

 

INGEGROEIDE STAART

De staart van de Franse Bulldog kan soms mooi gekruld zijn, maar als we het puntje van de staart proberen te vinden, blijkt dat naar binnen te groeien. Op deze plaats zal er snel een ontsteking van de huid optreden en dat geeft ernstige jeukklachten. De symptomen zijn gelijk als die van een anaalklierovervulling. De huid rond de staart moet dagelijks gereinigd worden en ingesmeerd met een antibioticahoudende zalf. Indien dit geen verbetering geeft, is verwijdering van de staartpunt noodzakelijk.

 

 

 

 

 

VETZUCHT

De werking van de schildklier kan er onder andere debet aan zijn dat uw hond buitenproportionele verhoudingen gaat aannemen. Vaker echter zal er aan de werking van de schildklier niets mankeren, maar krijgt onze hond te veel lekkers toegeschoven. Een hond heeft het juiste gewicht als de ribben nauwelijks zichtbaar zijn, maar wel makkelijk te voelen. Als u ver door moet drukken om de ribben te voelen, is de hond te dik. Het is onnodig om te zeggen dat dikke honden vreselijk ongezonde honden zijn die moeilijk uit de voeten kunnen en een korter leven beschoren zijn dan hun magerder soortgenoten. Is uw hond te dik, stop dan onmiddellijk met tussendoortjes en voer zeker eenderde minder dan u gewend was. Als uw hond, die grotere hoeveelheden gewend is, honger blijft houden, kunt u eenderde van het voer aanvullen met sperziebonen, die wel vullen, maar geen bruikbare energie voor de hond bevatten. Een lichter dieet (bijvoorbeeld een grondmix verrijkt met kippenvlees) kan in dit geval ook wonderen doen.

 

 

 

 

 

 

OBSTIPATIE

Wanneer uw hond last heeft van obstipatie, oftewel harde, moeizame ontlasting, mag u de hond niet op botten laten kauwen en kunt u wat laxerende middelen toevoegen aan zijn menu. Natuurlijke laxerende middelen zijn melk en paardenvlees. Rauwe eieren werken ook laxerend, maar mogen nooit te lang achter elkaar gegeven worden. Ze kunnen bepaalde stoffen in het lichaam afbreken die de hond hard nodig heeft. Wanneer u dus een gezonde hond een eitje wilt voorzetten, laat het dan eerst een paar minuten koken.

 

 

 

 

 

 

DIARREE

Diarree, oftewel zeer dunne ontlasting, kan verschillende oorzaken hebben. De hond kan uit een plas water op straat gedronken hebben, zich erg druk hebben gemaakt (bijvoorbeeld tijdens een wandeling) of iets verkeerd hebben gegeten. Wanneer de hond slechts eenmalig diarree, hoeft u zich in de regel niet ongerust te maken. Als de hond verder een gezonde indruk maakt, kunt u de diarree proberen op te heffen door hem enkele dagen niets anders dan gekookte rijst met kip of kippenbouillon te verstrekken. Meestal gaat de diarree hiervan over. Na deze dagen vult u de porties aan met het voedsel dat hij gewend was te eten. Diarree kan ook een andere oorzaak hebben. Het kan zijn dat uw hond zijn voedsel niet goed kan verdragen. Dit hoeft u niet meteen te merken, het kan ook dagen- of wekenlang goed gaan totdat uw hond uiteindelijk diarree krijgt. Overzetten op een ander merk voer of een ander soort voer kan hierbij uitkomst bieden. Wanneer u de zaak niet vertrouwt omdat uw hond zich anders gedraagt, of misschien een ziek indruk maakt, kunt u het beste contact opnemen met de dierenarts. Overigens geldt zeer voor honden met diarree dat zij ruim voldoende water ter beschikking moeten hebben om het gevaar van uitdroging tegen te gaan.

 

 

 

 

 

 

KENNELHOEST

Kennelhoest is een infectieziekte. De ziekte wordt veroorzaakt door de Bordertella-bacterie, soms vergezeld van een para-influenzavirus. Kennelhoest is een besmettelijke aandoening, die vaak de kop opsteekt op plaatsen waar veel honden bij elkaar gehouden worden. Het is daarom raadzaam om de hond in te enten tegen kennelhoest als u hem voor langere of kortere tijd naar een pensioen brengt. De meeste pensionhouders staan er overigens op dat de hond is ingeënt. Ook op tentoonstellingen is de kans groter dat uw hond kennelhoest oploopt. Kennelhoest wordt gekenmerkt door een droge, hevige hoest die zich aanvalsgewijs voordoet. Sommige honden hoesten als het ware vanuit hun teennagels. Het gevaar bij uw hond is dat er een forse zwelling in de keel en luchtpijp optreedt waardoor de ademhaling ernstig bemoeilijkt wordt. Als u twijfelt of uw hond kennelhoest heeft, raadpleeg dan uiteraard uw dierenarts.

 

 

 

 

 

 

SHOCKTOESTAND

Bij een shocktoestand zijn de hartslag en de bloeddruk in de bloedvaten niet meer op elkaar afgestemd. Hierdoor kan de hond in zeer korte tijd bewusteloos raken en sterven. Schokpatiënten tonen dan ook bijna altijd wit of blauw verkleurd tandvlees als gevolg van zuurstoftekort. Meestal gedragen zij zich ook apathisch, kijken strak voor zich uit. De temperatuur kan 36 C of minder bedragen. Houd uw hond die in een shocktoestand verkeert warm door hem met een deken of wat dan ook toe te dekken en waarschuw onmiddellijk een dierenarts. Een shocktoestand kan bijvoorbeeld volgen op een ongeluk, vechtpartij, oververhitting of een operatie.

 

 

 

 

 

 

VERGIFTIGING

Het is niet te hopen dat het u overkomt, maar er zijn nog steeds lieden die denken een einde te moeten maken aan het “hondenprobleem” door op veldjes waar veel honden komen vergiftigde worsten en dergelijke te  strooien. Soms is een vergiftigde hond nog te redden, als u er tenminste vroegtijdig bij bent. Een vergiftigde hond kan verschillende symptomen laten zien, onder meer heftig kwijlen, braken, diarree, buikkrampen en rillen. Soms raakt hij in een soort coma of vertoont vreemde schrale plekken op de huid. Wanneer u vermoedt dat uw hond is vergiftigd, waarschuwt u in eerste instantie de dierenarts en probeert u te achterhalen wat voor gif het is geweest. Na overleg met uw dierenarts kunt u proberen uw hond te laten braken door hem een flinke schep zout toe te dienen, maar wees voorzichtig! Voor een aantal vergiften geldt dat uw hond ze juist niet mag uitbraken (zoals verfverdunner en benzine) U kunt uw hond beter melk, norit of rauwe eieren toedienen om te voorkomen dat deze stoffen door het lichaam worden opgenomen. Hoe dan ook, bij iedere twijfel raadpleegt u de dierenarts..

 

 

 

 

 

ADEMHALINGSPROBLEMEN

We spreken bij ademhalingsproblemen niet over het “normale” snurken; het gaat hierbij om levensbedreigende situaties. Bij de hond zijn de ademhalingsorganen niet alleen bestemd voor de ademhaling, maar ook voor de koeling van het lichaam. Dit laat uw hond ook regelmatig merken wanneer hij het warm heeft. De hond gaat dan oppervlakkig hijgen (panting) en zijn tong hangt uit zijn bek. Op deze manier zorgt uw hond ervoor dat er water verdampt van slijmvliezen van luchtpijp, keel, bek en tong. Hierdoor treedt er verkoeling op van het gehele lichaam. In tegenstelling tot de mens kan de hond namelijk niet transpireren en moet hij op deze manier zijn lichaam op temperatuur houden. Zoals u zult begrijpen, is de mate van afkoeling onder andere afhankelijk van de hoeveelheid lucht die de slijmvliezen passeert. Een hond met een geringe diameter van de luchtpijp kan minder lucht passeren en raakt dus sneller oververhit. Er zijn veel Franse Bulldoggen die een vrij nauwe luchtpijp hebben en daar gewoon mee kunnen leven. Maar op warme dagen of bij grote inspanningen kan dat tot problemen leiden. Als de hond oververhit raakt (lichaamstemperatuur hoger dan 42 C), wil hij niet meer lopen, gaat liggen en blijft hijgen. Het beste wat u in zo’n geval kunt doen, is uw hond zo snel mogelijk af te koelen, bijvoorbeeld door water over hem heen te gieten. Het is zeer belangrijk dit lang genoeg te doen, het liefst onder controle van de lichaamstemperatuur (normaal 38,0 ot 39,0 C). Hierna gaat u zo snel mogelijk naar een dierenarts. Doordat de eiwitten in het lichaam niet tegen hoge temperaturen bestand zijn (denk aan het koken van een ei) worden de lichaamsfuncties ontregeld. Indien niet snel en adequaat wordt ingegrepen, zal de dood volgen.

 

• Een ander zeer voorkomend probleem is het “kortsnuitensyndroom”. Dit is een verzamelnaam van vaak gecombineerd of apart voorkomende problemen van de voorste luchtwegen (neus, keel, keelkop en luchtpijp) bij Bulldoggen. De volgende aandoeningen worden onder deze noemer geplaatst:
• te kleine / vernauwde neusgaten
• te lang, zachte verhemelte
• vergroting van de tonsillen (amandelen
• samenklappen van de larynx (keelkop)
• slijmvliesplooien in de keel

 

Al deze aandoeningen geven min of meer hetzelfde beeld. De honden hebben problemen met de inademing, er kan een “blokkering” optreden. Bij opwinding of beweging geven de honden snel voedsel of wit, taai slijm op. Vaak hoesten de honden ook, omdat het slijm dat in een normale situatie continue de luchtpijp verlaat en ingeslikt wordt, nu moeilijker de luchtpijp verlaat. Het slijm wat geproduceerd wordt, is vaak ook taaier. Het “kortsnuitensyndroom” wordt vaak nog verergerd door een te nauwe luchtpijp. Het resultaat is dat de hond zeer gevoelig wordt voor luchtwegontstekingen en een bronchitis of een longontsteking oploopt. Indien uw Franse bulldog deze verschijnselen vertoont, kunt u het best contact opnemen met een dierenarts die ervaring heeft met bulldoggen. Operatief ingrijpen is waarschijnlijk nodig.

 

 

 

 

 

RUGPROBLEMEN

Door de bouw en de rug en zijn enthousiaste karakter is de Franse bulldog gevoeliger voor rugproblemen dan de meeste rassen. Deze uiten zich in moeilijk opstaan, pijn in de rug, waggelende gang van de achterpoten en in het ergste geval verlamming van de achterpoten. Indien uw hond een van de problemen vertoont, is het belangrijk naar de dierenarts te gaan. Door uw hond niet te laten springen, geen trappen te laten lopen en niet eindeloos achter balletjes en stokjes aan te laten rennen, kunt u preventief wat aan de rugproblemen doen