VOOROORDELEN

Wat wordt er nu precies gezegd over reuen en teven?

• reuen zijn dominanter dan teven
• reuen trekken naar de vrouw des huizes, teven naar de man des huizes
• reuen lopen dikwijls weg, teven nooit
• teven zijn aanhankelijker dan reuen
• teven zijn verstandiger dan reuen
• reuen zijn moeilijker op te voeden dan teven
• reuen zijn minder trouw dan teven

Genoemde beweringen zijn niet allemaal onwaar of waar. Vooropgesteld dat men bedenkt dat ieder ras en zelfs iedere individuele hond weer anders is zullen we de argumenten nader onder de loep nemen.

DOMINANTIE

Zijn reuen daadwerkelijk dominanter? Dit is sterk afhankelijk van het ras. Wanneer men twee honden wil aanschaffen, of denkt om een tweede hond te nemen zal men vaak merken dat de teven "dominanter' zijn dan de reutjes. De reu accepteert enorm veel van de teef. Wanneer de teef de reu corrigeert zal de reu dit bijna in alle gevallen accepteren. Ook wanneer een reu en teef elkaar ontmoeten op straat zal de reu een grauw van een teef accepteren. Wanneer twee onbekende reuen elkaar tegenkomen op straat zullen de reuen uit maken wie van de twee hoger in rang staat. Of een dergelijke ontmoeting uitloopt op een gevecht hangt sterk van de honden af. Wanneer de honden goed gesocialiseerd zijn zullen er waarschijnlijk geen problemen optreden. Men mag derhalve niet op voorhand stellen dat reuen dominanter zijn dan teven!

WIE TREKT NAAR WIE ?

Dat de reu naar de vrouw des huizes zou trekken en de teef naar de man is een fabeltje. Iedere hond heeft een "alpha-hond" nodig in zijn roedel. Het hoofd van de roedel kan de man of de vrouw zijn. Zowel reuen als teven kunnen opeens "jaloers" zijn wanneer de man en de vrouw elkaar knuffelen in huis. Het hangt dus van de roedelverdeling in huis af hoe dit zal gaan.

VAN HUIS WEGLOPEN

De bewering dat reuen wegloperig zijn en teven niet, is deels waar, deels niet. Reuen kunnen inderdaad weglopen wanneer een teefje in de buurt loops is. Ze gaan dan op pad en kunnen uren voor het huis van hun geliefde zitten wachten totdat zij naar buiten komt. Aan de andere kant kunnen teven enorme uitbrekers en weglopers worden wanneer zij loops zijn. Zij gaan dan op hun beurt op zoek naar een minnaar. Teven zijn gemiddeld tweemaal per jaar loops, gedurende 21 dagen. Buiten deze perioden zullen teven over het algemeen niet wegloperig zijn. Reuen daarentegen kunnen - wanneer dit in hun aard ligt - het hele jaar door op zoek gaan naar loopse teefjes.

AANHANKELIJKHEID

Over de aanhankelijkheid van reuen en teven geldt hetzelfde als gesteld werd over de vraag "wie naar wie trekt" in huis. Ook hier is van belang hoe de roedel eruit ziet in huis. Ook in dit geval zijn sommige teven afstandelijk, terwijl andere weer erg aanhankelijk zijn. Ditzelfde geldt voor de reutjes. Deze bewering is dus niet waar.

VERSTANDIGER

Ook de bewering dat teven verstandiger zouden zijn dan reuen is niet waar. Het hangt van de individuele hond af en is niet specifiek sexe-gebonden. Het is wel waar dat teefjes bij trainingen en werk veelal iets geconcentreerder zijn, omdat reuen toch tijdens het werken hun geurvlag (via hun urine) moeten zetten om hun terrein af te bakenen. Teefjes hebben hier geen last van en zullen doorwerken. Bij activiteiten als speuren en gehoorzaamheid kan dit een punt van overweging zijn.

MAKKELIJKER OP TE VOEDEN

Dat reuen moeilijker op te voeden zouden zijn is niet waar. Of een hond makkelijk of moeilijk te trainen is hangt af van zijn karakter. Wanneer een hond erg gericht is op de baas is een hond makkelijk te trainen. Zoals reeds eerder gesteld kan zowel een reu als een teef naar de baas toe trekken.

TROUW

Komen we bij het laatste punt, de trouw. Ook hier geldt weer dat zowel reuen als teven trouw zijn. Vaak wordt het weglopen van de reu - op zoek naar loopse teven - gezien als een teken van ontrouw. Dit is echter geen ontrouw, maar het volgen van een instinct. Of honden erg aan huis gebonden zijn hangt sterk van het ras af. Een keeshond zal bijvoorbeeld bijna nooit het erf verlaten zonder zijn baas! Trouw aan een baas kan ook beinvloed worden door de mate waarin een hond neiging heeft om een eenmanshond te zijn. ook dit is sterk rasgebonden!